سنگ شدن
چند سال است که وقتی میگویم باران، واقعا منظورم باران است وقتی می گویم پاییز، واقعا منظورم پاییز است و وقتی به تو فکر می کنم، واقعا منظوری ندارم
چند سال است که پاییز چسبیده به پنجره غمگینم نمی کند از خواندن «عقاید یک دلقک» گریه ام نمی گیرد او از عقب انداختن چیزی نگران نمی شوم
دیر است دیگر آن قدر مرده ای که نگاهم از تو عبور می کند و برای دوباره دیدنت باید آن قدر به عقب برگردم، تا نسلم منقرض بشود باید برسم به روزهایی که جایی میان خون و خفا شروع به تپیدن کردم
من
یک قلب قدیمی ام از آنهایی که سخت عاشق میشوند
از آن ساختمان های عجیبی که هرچه بیشتر می لرزند، محکم تر می شوند و یک روز میبینی به سختی می خندم به سختی گریه می کنم و این، ابتدای سنگ شدن است
بی هیچ منظوری به تو فکر می کنم و بی هیچ دلیلی متشکرم که دوباره پاییز است متشکرم که هوا بارانیست و با این حال حرف دوباره ای با تو ندارم مثل دلقک بی دلیلی با سنگی نهصدهزارماهه در سینه که رقت انگیزترین هق هقش را بر چهره کشیده است در پیاده روهای پاییزهای دوباره نشسته است و برایش مهم نیست سکه هایی که در کلاهش می اندازند، تقلبیست
لیلا کردبچه
آوازکرگدن